Bladvulling en andere ongerechtigheden

Wanneer je als krant het motto hebt de slijpsteen van de geest te zijn, dan zet je de lezer wel in de startblokken. Elk artikel is er dan eentje om (over) na te denken. Nou moet ik eerlijk zeggen dat niet alle hersenen helemaal in de alertstand stonden toen ik aan onderstaand artikeltje* over massatoerisme begon. Maar je leest de laatste tijd nog al eens over die Amsterdammers, die het allemaal wat te veel wordt. Dus je vraagt je af hoe dat in buitenlandse toeristische trekpleisers is gesteld. Want niet alleen bij dit onderwerp is het zo dat een enorm probleem hier, vaak allang een gepasseerd station elders is.

Daarom bovenstaande tekst met belangstelling gelezen en ja hoor, ook de Barcelonees (de Catalaanse broer van de Hagenees) heeft het er moeilijk mee. Gelukkig, de Amsterdammers staan niet alleen! Na lezing werp je dan natuurlijk ook een blik op de illustraties. Bij iets nadere beschouwing zie je al snel dat het eigenlijk tweemaal dezelfde foto is. En bij nog nadere beschouwing blijkt dat die foto´s heel kort na elkaar zijn genomen. Hoe je dat kunt zien? Dat is niet zo moeilijk. Als je naar de personen op de bovenste foto kijkt, dan zie je een aantal daarvan op de onderste foto terug. Niet ééntje maar welgeteld twintig! Zie de vergelijking hieronder. Klik op de foto en je ziet een vergroting.

En dan gaat die slijpsteen werken. Waarom, vraag je je af, doet zo'n beeldredacteur dat? Onachtzaamheid? Is er maar één bezienswaardigheid? Laten zien dat het in Park Güell de hele dag druk is? Bladvulling?

Ik heb die slijpsteen een tijdje laten tollen maar ik kom er niet uit. Overigens, de onderste foto is eerst genomen. Dat is te zien aan b.v. mijnheer 17, rechts bovenaan, met dat geel-blauw gestreepte shirt.

Het spijt mij te moeten constateren dat de verruwing van de samenleving ook doordruppelt in mijn nieuwsblad. En ik bedoel niet alleen weggestopt in teksten maar ook open en bloot in krantenkoppen! Woorden die misschien tien jaar geleden nog als schuttingtaal betiteld werden, krijg ik nu rond etenstijd zomaar geserveerd. Kom, kom, hoor ik je zeggen, zo bar is het toch niet? Nou, ach, het is niet vreselijk maar ik zou denken dat het wel een trend is. En eerlijk gezegd vind ik het ook wat goedkoop. Een krantenkop(je) is toch bedoeld als aandachttrekker maar als dit nou de enige manier is, is het stukje waarschijnlijk ook niet veel zaaks. Daar gaan we.

NRC 24-9-2014

NRC 31-10-2013

NRC 12-8-2014

Dan is deze, vanwege de alliteratie,  misschien nog te billijken.

NRC 10-1-2014

Maar als we nou toch de lichamelijke kant op gaan, dan heb ik ze liever iets subtieler.

Bij vrouwelijke libidoproblemen: steek de hand
in eigen boezem
NRC 20-9-2014

Hoe een relatie tussen man en vrouw in
elkaar steekt
NRC 3-10-2013

* Gepubliceerd in NRC Handelsblad op 25-7-2015