In plaats van kaarten

Familieadvertenties, en meer in het bijzonder rouwadvertenties, hebben mijn warme belangstelling. Niet alleen omdat ik genealogisch geïnteresseerd ben in achternamen, maar ook omdat je er nog wel eens memorabele teksten in tegen komt. En dan bedoel ik niet 'memorabel' in de zin van 'ter herinnering aan de overledene', het gaat mij meer om het merkwaardige van sommige teksten of soms ook om taalfouten of een fraai gedichtje. Om maar met die teksten te beginnen, het is toch goed gebruik in dit land om de doden te prijzen, in ieder geval zo kort na een overlijden. Het is zelfs zo'n algemeen aanvaard gebruik dat je zou kunnen zeggen dat het gezegde 'van de doden niets dan goeds' een echte dooddoener is. Maar zoals wel bij meer onderwerpen het geval is, niet iedereen kan het opbrengen zich aan dit gebruik te houden. Een enkele keer zie je dat er wat twijfelachtige kwalificaties worden gebruikt of zelfs rekeningen worden vereffend. Dat soort advertenties neem ik graag in mijn verzameling op. Zo ook aperte taalfouten. Los van de verantwoordelijkheid van de opsteller van zo'n tekst, vraag je je af of de krant daar ook nog niet een kritische blik op zou kunnen werpen. 
Over het algemeen zal ik hier geen integrale advertenties tonen, de reden daarvoor moge duidelijk zijn. Maar zoals op elke regel zijn ook hier uitzonderingen. En hier is meteen de eerste, een gedicht met een fraaie pointe.

Onderstaande tekst komt uit een advertentie uit 2011. Kennelijk is dit medisch (niet?) handelen na dertien jaar nog niet vergeten.

In deze Belgische kennisgeving krijgen buurvrouwen of andere kennissen de rekening gepresenteerd voor, tja waarvoor? Omdat ze geen koffie bij/met Mariëtte wilden komen drinken? Maar dat hetgeen er (niet) gebeurd is de overledene hoog heeft gezeten, dat is wel duidelijk.

Op de achterpagina van de NRC staat dagelijks een kleine belevenis van een lezer(es), een zogenoemd Ikje. Op 8 juni van het vorig jaar zag deze het licht.

De titel van dit blogje 'In plaats van kaarten' wordt nogal eens in rouwadvertenties gebezigd. Het zal wel aan mij liggen maar ik denk dan altijd dat betrokkene niet meer komt klaverjassen.